Wat zijn de risicofactoren voor huiselijk geweld in asielopvang?

Trauma, armoede en financiële stress zijn belangrijke risicofactoren voor huiselijk geweld. Relatief veel asielzoekers kampen met posttraumatische stressklachten. Daardoor kunnen we veronderstellen dat dit als risicofactor geldt voor huiselijk geweld in azc’s. Andere risicofactoren voor het ontstaan van relationeel (huiselijk) geweld zijn: een laag zelfbeeld/weinig zelfvertrouwen en een lage sociaaleconomische status, spanningen door werkloosheid of financiële problemen.

Daarnaast lijkt ook de opvangsituatie op zichzelf een risicofactor. Op de eerste plaats zorgen ingewikkelde procedures en tijdelijke verblijfsvergunningen voor stress en onzekerheid. Dat kan spanningen en daarmee huiselijk geweld in de hand kan werken. Wat ook bijdraagt aan spanningen in asielzoekerscentra, is dat mensen erg dicht op elkaar zitten. Met name in de noodopvang.

Een ander punt dat meespeelt is dat mannen zich vaak aangetast voelen in hun masculiene rol. In de opvangcentra zien we problemen die aan machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen zijn gerelateerd. Waar mannelijke asielzoekers in het land van herkomst kostwinner waren, wordt hen in het centrum deze positie afgenomen, omdat zij als asielzoeker niet mogen werken. Ook de afhankelijkheidsrelatie die vrouwen ten opzichte van mannen kunnen hebben tijdens hun verblijf in de opvangcentra speelt een rol.

Bij gezinshereniging krijgen vrouwelijke asielzoekers een zogenaamde ‘afgeleide asielvergunning’ die hen afhankelijk maakt van hun partner. Dit geeft hun partner een machtsmiddel in handen om vrouwen het zwijgen op te leggen over partnergeweld of huiselijk geweld.

Meer informatie is te vinden in ons rapport over huiselijk geweld en veiligheid in asielopvangcentra.